Odyssey winnen!
Het moment is aangebroken: Odyssey gaat beginnen! We hebben een Airbnb gehuurd in het centrum van Groningen en vertrekken vanuit Rotterdam die kant op. De donderdag bestaat uit incheck, een aantal master classes en een openingsfeest. We houden het kort, want de focus ligt vooral op de dagen erna. Op vrijdagochtend mogen we om 10u de zaal in. Nu valt het pas echt op hoe groot het evenement is. De zaal is gigantisch en ziet er nu al indrukwekkend uit. Nadat we onze work stations hebben opgezet, kennis hebben gemaakt met de Track Mayor (de hoofd ondersteuner van de track) en de laatste briefing hebben gehad, start de openingsanimatie. Over alle muren worden beelden geprojecteerd die naadloos in elkaar overvloeien. Heel er indrukwekkend! Na 5 minuten ademloos geanimeerd te zijn, starten we dan echt. De klok verschijnt op de muur en de 48 uur tellen af.
Voordat we aankwamen, hebben we ook ons proces uitgedacht en we gaan werken in mini-sprints van 2 uur. Hierin doen we een mini-retro , bespreken we obstakels, kijken we vooruit en bepalen we de acties voor de komende twee uur. Op deze manier willen we bij elkaar aangehaakt blijven, flexibel en wendbaar zijn en snelheid erin houden. We hebben grofweg een 2-3 verdeling: 2 man leiden de groep, zetten de lijnen uit, maken contacten in de zaal, houden contact met de opdrachtgevers en houden externen weg bij de andere 3 zodat zij in alle rust kunnen beuken op de inhoud. Tijdens de mini-sprint start aan het begin van elke twee uur nemen deze 2 de leiding en geven aan wat de andere 3 moeten bouwen om op koers te blijven. Uiteraard os hierover overleg en worden alle meningen en inzichten meegenomen, maar de uiteindelijke call ligt bij hun. De andere 3 gaan er voor zorgen dat hetgeen wat we gaan opleveren van een dusdanig niveau is dat we überhaupt een kans maken. We hebben van te voren bepaald dat we geen 10 voor tech gaan halen, maar met een onvoldoende gaan we ook niet wegkomen. Doordat de 3 niet mee gaan in de externe molen, kunnen zij lekker in hun bubbel kruipen en hard aan de slag.
Deze aanpak blijkt goed te werken. Het lukt ons om dicht tegen de opdrachtgever aan te kruipen, krijgen de richting van de oplossing vrij snel scherp en ook de eerste resultaten van de tech-3 worden zichtbaar. Rond middernacht stoppen we en kijken nog even terug naar de eerste 12 uur. Het gevoel is goed! Naast de hackathon-inhoudelijke resultaten, blijken we ook al team erg goed te functioneren! Er zijn nog genoeg obstakel, maar we hebben ook nog flink wat tijd te gaan.
Dag twee blijkt een lastig dag. We krijgen feedback ter verbetering op punten die we eigenlijk al getackeld hebben. Dit komt dus niet over op de manier waarop we bedoelen of onze oplossing is nog te complex. Een beetje van beiden waarschijnlijk. In de tussenstand lijkt het alsof we niet op kop lopen, al kunnen ze dit ook doen ter motivatie en inspiratie. We beseffen in ieder geval dat we nog heel wat werk te verzetten hebben. Het goede nieuws is dat alle feedback en vragen onze strategie in de kaart speelt. Het gaat uitsluitend over logistiek, proces of adoptie en minder over de technische invulling van onze optie. De dag trekt voorbij en we mogen keihard concluderen dat we al onze gewenste doelen hebben bereikt. We werken fantastisch samen als team, we hebben flink wat contacten gelegd in onze eigen track en in andere tracks en we houden ons goed staande in deze zware competitie. Aan het eind van de avond staan we gedeeld eerste. Onze retro op zaterdagnacht rond middernacht is dan ook een feestelijke: we hebben nu al wat te vieren! We spreken door wat we nog kunnen verbeteren en kijken vooruit. Unaniem besluiten we nu om morgen met de resterende uren vol voor de winst te gaan. Al het andere in ondergeschikt. Winnaarsmentaliteit!
Dag drie: de dag des oordeels! Vol gas de laatste loodjes op de juiste plek leggen. Het verhaal moet strak, onze visuele plaat af, onze oplossing geüpload, de samenvatting gemaakt en de eindpresentatie voorbereidt. We richten onze plek nog even anders in zodat alle juryleden de ruimte krijgen om alles goed te zien en goed te volgen. Deze setting is een belangrijk onderdeel van een presentatie dat vaak onderschat wordt. Zo ook door onze tegenstanders, want zij lijken hier niets aan te doen. Onze laatste twee uur gebruiken we om aan de presentatie te sleutelen. We nemen hem gezamenlijk door, doen een proefpresentaties, geven elkaar feedback in de vorm van tips en tops en werken naar het finale moment toe. Omdat we goed op tijd hiermee zijn begonnen, kunnen we zonder al te veel stress doen. Dit valt ook op bij onze opdrachtgevers, in positieve vorm. Puntje voor Poort8. Zodra de klok op nul staat, beginnen alle presentaties. We krijgen niet vee mee van de presentatie van de anderen, maar die van ons loopt naar wens. We concluderen achteraf dat we wellicht nog een paar puntjes op de i hadden kunnen zetten, maar dat we de essentie goed hebben weten over te brengen. Afgaand op de vragen, lijkt het erop dat dit ook zo is aangekomen.
En dan begint het grote afwachten! Na lang (lang, lang, lang) beraadt beginnen ze met bet bekend maken van de winnaars per track. Hoewel we het geen primaire doelstelling was, willen we nu toch wel heel graag dat bij onze track straks onze naam genoemd wordt. Ze gaan de zaal rond en langzaam nadert de ploeg onze track. En dan is het zover:
“And the winnaar of the Odyssey Hackathon 2019 Track The Future Of Cargo Logistics is.... POORT8!!”
Whoeoeoeoehoeoeoeoeo!
